Kendine rahat edebileceğin pozisyonu bulmak için biraz zaman ver.
Kolay bir yerdesin,
Yumuşak bir yer burası.
Aynı zamanda uyanık ve ayıksın.
Hazır olduğunda gözlerin kapanıyor ya da kısılıyor.
Bırak dikkatin içine dönsün.
Nefesle bütünleşti dikkatin ve bedenin.
Uzun ve derin,
Acelesi olmayan bir nefes alıyorsun.
Göğsün ve ciğerlerin doluyor ve yavaşça nefesi burnundan bırakıyorsun.
Ve nefesin burun deliklerinden ayrılırken ki hissini takip ediyorsun.
Tekrar derin bir nefes,
Ciğerlerine doluyor ve yavaş ve eşit uzunlukta bırakıyorsun aldığın nefesi yine burnundan.
Bu kez bırakma,
Gönderme hisse eşlik ediyor verdiğin nefese.
Ve son bir kez daha derin nefes alıyorsun ve rahatlatan,
Yavaş ve yumuşakça aldığın nefesi bırakıyorsun.
Ne varsa bırakıyorsun.
Artık nefes kendi ritmine dönüyor.
Belki bir iki dakikanı bedenini aşağıdan yukarıya tarayarak ve biraz daha bırakılma ihtiyacı uyandıran bir şey var mı bakarak izliyorsun.
Gözlerin ve çevresi yumuşuyor,
Yüzün yumuşuyor.
Hatta belki dudaklarına içeriden belli belirsiz bir gülümseme getiriyorsun.
Omuzlarını bırakıyorsun,
Omuzların ve göğüs kafesinin beraberinde yumuşuyor.
Şimdi aldığın bu nefesle karın bölgesi yumuşuyor.
Tam bu nefesle ve bununla.
Ve bütün bedenin uyumla şimdi ve burada nefes alıyor.
Nefesi almak üzere açıksın.
Her verdiğin nefesle rahat bırakıyorsun bedeni.
Burada,
Şimdi varlığını,
Bedenini fark ediyorsun.
Şimdi fark ettiğin bu mevcudiyetle hayatını şöyle bir tarıyorsun.
Kendini tekrar eden bir durum var mı?
Seni duygusal tepkiselliğe iten,
Tetikleyen,
Duygularını zorlayan,
Kendini yargıladığın,
Kendine karşı olduğun bir durum.
Bunu fark etmek üzerine bakıyorsun hayatına şöyle bir.
Kendinden kaçındığın,
O eleştiren iç sesinin fazla baskın hale geldiği bir durum.
Çok geçmişe gitmeden,
Çok travmatik,
Dramatik bir ana bağlanmadan,
Belki çevrenle kurduğun ilişkilerinden bir durum.
Ya da belki alışkanlıkların ve sağlığınla ilgili olabilir.
Ya da iş ortamınla ilgili bir durum.
Zorlandığın,
Kendini acımasızca eleştirdiğin bir durum.
Bu durum belirginleştiğinde,
Bu senin kendine karşı yargıyla yaklaştığın durumu en gerçekçi canlandıran sahneyi getirdin gözlerinin önüne.
Ve fark ediyorsun orada,
O anda kendine karşı yargılayan o duyguların kaynağını,
Neredeydin,
Olduğun ortamı,
Çevreyi,
Günün saatini,
Tüm detayları canlandırıyorsun.
Başka biri ya da birilerinin dahil olduğu bir durumsa bu,
Onları da dahil ediyorsun canlandırmana.
Yüzlerini,
Seslerini,
Neler söylediklerini duyuyorsun.
Yeniden bağ kuruyorsun o yaşadığın deneyimle ve hissetmeyi deniyorsun.
Senin için o anda,
O tecrübenin en zor tarafı neydi?
Ne oluyor şu anda?
Nedir en baskın olan his ya da şey bu kendini yargıladığın anın canlandırmasında?
Her neyse onu fark ediyorsun,
O duyguyu.
Belki o içerideki eleştiren ses ya da korku duygusu belki,
Utanç ya da sıkışmışlık hissi de olabilir.
Stres ve çalkantı her neyse,
Belki de o eleştiren halinin yanında hissizlik de var.
Fark ettiğin baskın durum her neyse,
Bunu isimlendirmek yardımcı olabilir şimdi.
Zihnin sesiyle bunu tanımlamayı denesen,
Kendini yargılamak,
Öfke,
Korku,
Kendinden kaçınma,
Zihninden bir fısıltıyla her neyse o anın içinde o tanımın olmasına izin vermeyi denesen,
Tamam evet bu his bana ait der gibi,
Bu netlikte.
Gerçekte olan her neyse onu farkındalığına dahil ediyorsun.
Bir köşeye itmeye çalışmaktansa ona evet diyorsun sadece,
O anda orada olana.
Ve şimdi araştıran bakışla bakmaya geçiyorsun ki bu ancak bedensel yapılabilen bir tarama.
Bakışların meraklı ve nazik.
Az önce evet dediğin,
Orada olduğunu kabul ettiğin o duygunun bedende nasıl bir yer bulduğuna bakıyorsun.
Nerede hissediyorum bunu?
Şu andaki inancın,
Kanın nedir kendine dair?
Kötü biri olduğumu mu düşünüyorum?
Hiç değişmeyeceğimi mi düşünüyorum?
Başkalarının beni reddedeceğine mi iknayayım?
Bana kimsenin saygı duymayacağını mı düşünüyorum?
Her neyse düşündüğün,
Bunun bedende en fazla,
En belirgin nerede hissedildiğini görmeye çalış.
Belki bir hayal kırıklığı olduğunu,
Gerçek olmadığını ya da eksik yetersiz olduğunu düşünüyorsun.
Bu bedende nasıl hisler doğuruyor?
Boğazında mı his,
Göğsünde ya da karnında mı?
Çok sarsan bir his olmak durumunda değil,
Çok belirgin de olmak durumunda değil.
Her neredeyse bu his,
Elini o noktaya götür.
Sanki öne çıkması için o duyguya bir davet,
Cesaretlendiren bir gel buyur diyorsun.
Onunla kal ve nefes al.
Kendine karşı o iç sesin kritik eden,
Yargılayan tonu duyulduğunda,
Yüzünün mimiklerine sıkışabilir bu hisin ifadesi.
Bedeninde deneyimlemeye çalış,
Yardımı olacaktır.
Bırak postürün,
Oturuşun tarif etsin ne hissettiğini.
Bedenine giden yolu buluyorsun şu anda.
Bedeninde en kırılgan hissettiğin yeri.
Belki kendine sorabilirsin şimdi.
Hissetmeye gönülsüz olduğun şey nedir?
Bunun en kötü,
En zor tarafı neresi?
Ve bedenine bakmayı dene.
Orada olanla nefes al.
Bulduğun her neyse.
Bendeki yan,
Bu taraf nedir?
Bu kadar zorda ve iyi hissettirmeyen,
Bu kadar kırılgan olan.
Neye ihtiyacı var?
Ve nasıl o tarafınla olabilirsin,
Onunla nasıl kalabilirsin?
Sor.
Şu anda bir şey isteyecek olsa senden ya da bu dünyadan ne isterdi?
Görülmek,
Anlaşılmak,
Sevilmek,
Sevgiyle anılmak,
Affedilmek,
Kabul görmek.
Sevginin hangi çeşidi onu şu anda en çok rahatlatırdı ve beslerdi?
Bu sorunun cevabını kalbinden duyabilirsin.
Kalbinin en uyanık ve bilgi halinden.
Sadece bu tarafının güven duygusunu hissetmek için en çok neye ihtiyacı olduğunu duymayı dene.
Kalbinle.
Ve bakalım ona bu ilgiyi sunabiliyor musun?
Bir dene.
Elini kalbinin üzerine koyabilirsin.
Dokunuşuna daha sıcak bir anlam yükleyebilirsin.
Varlığınla sıcak bir ilişki kuruyorsun şu anda.
Hislerin bunlar olmasa bile önerilen hareketleri tekrar etmeye çalış.
Ve ona bir mesaj gönder.
Bu olduğun halde iyi ve yeterli olduğun mesajını göndermeyi dene ona.
Onu rahatlatan bir mesaj gönder.
Özündeki iyiliğe güven duyarak,
Buradayım,
Gitmiyorum diyebilirsin ona.
Kendine şefkat sunuyorsun.
Bunu kendine sunmak şimdi zor geliyorsa her zaman sevgisini ve onayını aldığın biri tarafından bu sevginin sana verildiğini düşünebilirsin.
Güvendiğin bir dostunun bu sevgiyi,
Anlayışı ve ilgiyi sana uzattığını düşünebilirsin.
Belki köpeğinin,
Belki de bambaşka forma olan ya da olmayan bir figürün bunu şimdi sana sunduğunu canlandırabilirsin.
Ellerinden bu sevginin,
Ilginin sana geldiğini,
Sana aktığını düşün.
Tam bedeninde hassas olan,
Zorlanan o yere doğru.
Belki ısı,
Sıcaklık,
Belki ışık,
Aydınlık akıyor elinden kalbine doğru.
Hücrelerine doluyor.
Bütün mevcudiyetine,
Bütün varlığına yayılır gibi.
Şimdi burada varlığının değişen niteliğini fark etmeyi dene.
Belki bir alan açıldı,
Ferahlatan.
Ya da bir hassasiyet var belki.
Açıklık geldi belki.
Ya da özgürlük hissi.
Belki de çok minik bir fark oluştu.
Belki de çok derin.
Her neyse,
Sadece başladığın an ile bu an arasındaki farkı hissetmeye yönel.
Ve mevcudiyetindeki değişiklik,
Şimdi ve burada olan.
Sen kimsin?
O yargılayan ve yargılanmış hisseden benliğin ötesinde.
Ve o hatırladığın deneyimin nasıl olurdu eğer sende hiçbir eksik,
Kusur olmadığına güvenen bir yan olsaydı?
Bu geniş ve şefkatli alanda dinlensin farkındalığın.
Bunun özündeki tek gerçeklik olduğunu bilerek.
